Teknolojinin bile zaman aşımına uğradığı çok ileri bir gelecekteyiz.Doğadan geldiğini unutan insanoğlu,doğada inşa etmeye çalıştığı mutluluğu kaybedeli çok oldu.Teknolojinin gelişmesiyle insanın insana yaklaştığı,yaklaştıkça uzaklaştığı,yalnızlaştığı bir dünya.Devletlerin birer birer çöktüğü yeni dünyada, düzeninin devamını bilim şirketleri sağlıyor.Yapay zekalar,gelişmiş makineler,hologramlar bir teknoloji çağının adını taşımıyor.Aradığı mutluluğu doğada bulamayan insanoğlu,kendi kurduğu kapalı dünyasında çarpık bir gerçeklikle baş başa kalıyor.Bilim şirketlerinin ve varlıklı insanların kendini ayrıştırdığı bu kapalı düzende,çemberin dışında kalanlar bir çöp yığınının etrafında kümelenen sinekleri andırıyor.
ütopyanın ve distopyanın tersi 